Muzeum Ilustracji Książkowej przy WiMBP im. C. Norwida w Zielonej Górze
brak podpisu
Ekspozycja
Muzeum Ilustracji Książkowej prezentuje rozwój ilustracji na
przestrzeni dziejów książki drukowanej od XV do XX w. Na
przykładzie ilustracji w starych drukach, książkach i czasopismach
dziewiętnastowiecznych oraz współczesnych polskich projektach
znanych ilustratorów, można prześledzić jak zmieniała się
ilustracja.
Rozwój
ilustracji książkowej to w dużej mierze rozwój technik
graficznych od najstarszego drzeworytu, poprzez miedzioryt,
akwafortę, staloryt do litografii i drzeworytu sztorcowego oraz
artystycznego drzeworytu i linorytu XX w. W muzeum znajdziemy
ilustracje wykonane w różnych technikach i dowiemy się na czym one
polegają i gdzie znalazły zastosowanie.
Oprócz
samej ilustracji tematem ekspozycji jest szerzej rozumiana sztuka
książki czyli książka jako piękny przedmiot, jako dzieło
sztuki, dzieło dobrego rzemiosła. Można obejrzeć różnorodne i
ciekawe zdobienia opraw, guzy, klamry, druki z wytłoczonymi
superekslibrisami, także ekslibrisy zabytkowe i współczesne.
Dla
lepszego zrozumienia procesu powstawania ilustracji w technice
graficznej, zgromadzono narzędzia i materiały do tworzenia grafiki.
Obejrzeć
można także urządzenie do odbijania- prasę introligatorską do
złoceń, wykonaną w wiedeńskiej wytwórni Josefa Angera na
przełomie XIX i XX w. Współczesną ilustrację w Muzeum Ilustracji
Książkowej reprezentują oryginalne projekty wielkich artystów
polskiej ilustracji, m.in. takich jak Jan Marcin Szancer, Zbigniew
Rychlicki, Józef Wilkoń, Olga Siemaszko czy Bohdan Butenko i Jerzy
Flisak.
Zaprojektowane
ilustracje do znanych książek dla dzieci można porównać z
wydrukowanymi w książkach.
W
Muzeum Ilustracji Książkowej można obejrzeć m.in.:
Widok
Krakowa z: Hartmann Schedel, Liber chronicarum, Norymberga 1493. Najstarszy
widok Krakowa w książce drukowanej. Jest na nim Wawel, Kościół
Mariacki, Kleparz oraz Kazimierz po drugiej stronie Wisły, który w
XV w. był osobnym miastem. Widok ten znajduje się w części
poświęconej Polsce, zwanej wówczas Sarmacją. Schedla zadziwia,
że dzicy Sarmaci nie są tacy dzicy, odżywiają się dobrze, piją
napój z jęczmienia, są bardzo uprzejmi i gościnni a przy tym
waleczni jak mało kto.
Bogato zdobiony
osiemnastowieczny, rękopiśmienny antyfonarz- księga liturgiczna
zawierająca zbiór śpiewów mszalnych, przede wszystkim antyfon. W
czasie II wojny światowej wypożyczony do obozu jenieckiego stalagu
VIII C w Żaganiu, służył do odprawiania praktyk religijnych.
Kronika Świata
zawiera 1809 drzeworytów.
Staloryt ręcznie
kolorowany pochodzący z „Księgi świata” z 1852r. zawierającej
wiadomości z dziedziny nauk przyrodzonych, historyi krajów i
ludów, żywoty znakomitych ludzi, podróże, opisy ciekawych
miejscowości, wód słynniejszych, odkrycia i wynalazki, ważniejsze
zajęcia przemysłowe, obrazy towarzyskie, statystyczne, ekonomiczne
itp. Wiadomości te okraszone pięknymi ilustracjami zaspokajały
ciekawość świata dziewiętnastowiecznego czytelnika.
Projekt okładki
Jana Marcina Szancera do bajki Juliusza Słowackiego „O Janku, co
psom szył buty”.
Ilustracje Szancera
podjęły się stworzenia naszej wyobraźni na temat wielu dzieł
literackich dla dzieci, a my chętnie je przyjęliśmy. Kto nie
pamięta Baśni Andersena, Akademii Pana Kleksa czy Konika Garbuska
z jego ilustracjami? Pamiętają je dzieci, rodzice i dziadkowie.
Pan Kuleczka -
ilustracja Elżbiety Wasiuczyńskiej do przygód Pana Kuleczki
Wojciecha Widłaka.
Elżbieta Wasiuczyńska
pod Wawelem pięknie maluje różne rzeczy, m.in. Pana Kuleczkę i
jego podopiecznych- refleksyjnego Psa Pypcia, neurotyczną Kaczkę
Katastrofę oraz małomówną muchę Bzyk- Bzyk.
Zwiedzanie Muzeum
Ilustracji Książkowej:
poniedziałek- piątek
8.00.- 15.00.