Niestety
do dzisiejszych czasów nie przetrwało na terenie miasta wiele
przykładów żydowskiej bytności. Warto jednak poznać historię
najważniejszych obiektów wzniesionych w Zielonej Górze przez ten
naród. Jednym z nich była Synagoga.
28 sierpnia 1880r. zdecydowano o zakupie działki za 1.500 marek na Glasserplatz (dziś Powstańców Wielkopolskich), na której miała stanąć świątynia. Budowę synagogi, zaprojektowanej przez królewskiego architekta Gidona Weinerta, ukończono w 1883r. Budowla z surowej cegły była centralną z dobudowaną do niej absydą. Główne pomieszczenie miało wymiary 13,8 x 12,8 m i zawierało 350 miejsc siedzących. Wysokość pomieszczenia wynosiła 10 m, a wysokość zewnętrzna budynku, aż do gwiazdy na ukoronowaniu światła górnego, to 16,6 m. Pomieszczenie oświetlały dwa potężne żyrandole w kształcie korony oraz kinkiety gazowe. Kazalnica i pulpit pierwszego śpiewaka znajdowały się przed Aron ha-kodesz, która była przykryta kopułą i ozdobiona pozłacanymi tablicami z 10 przykazaniami. Kolorowe szkło przy sklepieniu nad Aron ha-kodesz wywoływało interesujący efekt świetlny. Pomalowane ściany synagogi komponowały się dobrze z surową cegłą na zewnątrz i sprawiały wrażenie przenikania się barw. Empory były pomalowane ciemniej niż reszta, a wyposażenie wnętrza było drewniane. W synagodze znajdowały się organy, ich klawiatura zajmowała najniższą belkę i była oddzielona od ich oprawy. Organista był zwrócony do wspólnoty twarzą a nie plecami.
Synagoga była ustawiona frontalnie w stosunku do ulicy rozszerzającej się w kierunku Glasserplatz, co korzystnie komponowało się w ogólnej zabudowie. Zgodnie twierdzono, że budynek znacznie przyczynił się do upiększenia wizerunku miasta.
Po spaleniu synagogi 10 XI 1938r. jej mury zostały rozebrane, a grunt o powierzchni 120 m2 odkupiło miasto za 2000 marek. W późniejszym czasie na miejscu po synagodze wybudowano zbiornik przeciwpożarowy. Po zasypaniu zbiornika w latach 60-tych XX w. postawiono w tym miejscu sklep spożywczy, znany jako „dom chleba”, który spłonął w latach 70-tych XX w. Obecnie na miejscu synagogi mieści się budynek Filharmonii Zielonogórskiej.
Pochodzenie: www.sztetl.org.pl
28 sierpnia 1880r. zdecydowano o zakupie działki za 1.500 marek na Glasserplatz (dziś Powstańców Wielkopolskich), na której miała stanąć świątynia. Budowę synagogi, zaprojektowanej przez królewskiego architekta Gidona Weinerta, ukończono w 1883r. Budowla z surowej cegły była centralną z dobudowaną do niej absydą. Główne pomieszczenie miało wymiary 13,8 x 12,8 m i zawierało 350 miejsc siedzących. Wysokość pomieszczenia wynosiła 10 m, a wysokość zewnętrzna budynku, aż do gwiazdy na ukoronowaniu światła górnego, to 16,6 m. Pomieszczenie oświetlały dwa potężne żyrandole w kształcie korony oraz kinkiety gazowe. Kazalnica i pulpit pierwszego śpiewaka znajdowały się przed Aron ha-kodesz, która była przykryta kopułą i ozdobiona pozłacanymi tablicami z 10 przykazaniami. Kolorowe szkło przy sklepieniu nad Aron ha-kodesz wywoływało interesujący efekt świetlny. Pomalowane ściany synagogi komponowały się dobrze z surową cegłą na zewnątrz i sprawiały wrażenie przenikania się barw. Empory były pomalowane ciemniej niż reszta, a wyposażenie wnętrza było drewniane. W synagodze znajdowały się organy, ich klawiatura zajmowała najniższą belkę i była oddzielona od ich oprawy. Organista był zwrócony do wspólnoty twarzą a nie plecami.
Synagoga była ustawiona frontalnie w stosunku do ulicy rozszerzającej się w kierunku Glasserplatz, co korzystnie komponowało się w ogólnej zabudowie. Zgodnie twierdzono, że budynek znacznie przyczynił się do upiększenia wizerunku miasta.
Po spaleniu synagogi 10 XI 1938r. jej mury zostały rozebrane, a grunt o powierzchni 120 m2 odkupiło miasto za 2000 marek. W późniejszym czasie na miejscu po synagodze wybudowano zbiornik przeciwpożarowy. Po zasypaniu zbiornika w latach 60-tych XX w. postawiono w tym miejscu sklep spożywczy, znany jako „dom chleba”, który spłonął w latach 70-tych XX w. Obecnie na miejscu synagogi mieści się budynek Filharmonii Zielonogórskiej.
- brak podpisu